Rozdział 12 cz.1.

Hej. Przepraszam za długość, ale za to postaram się nn dodać jutro. Miłego czytania.

------------------------------------------------------------------------------------

Kilka minut po wyjściu Ginny z pomieszczenia, Hermiona usłyszała pytanie:

-Kim pani  jest i co robi w moim domu? –zapytał męski głos.

Hermiona odwróciła się, by być przodem do mężczyzny stojącego za nią.

-Matko, Diabełku, ale mnie przestraszyłeś. Zamyśliłam się i nie usłyszałam,co mówiłeś.

-Miona?

-Blaisie Zabini nie uderzyłeś się przypadkiem w głowę? Przecież znamy się od tylu lat, więc myślę, że chyba jesteś w stanie  mnie poznać.

-Ale  Twoja fryzura. Znaczy jest ładna, ale kiedy Ty…?

-Przecież w nocy mówiłyśmy Ci, że Ginny bawiła się w salon fryzjerski.

-Mówiłyście? Kiedy?

-Przyszedłeś w nocy do kuchni, bo głośno się śmiałyśmy, kojarzysz?

-Nie.

-Mniejsza z tym. Jak Ci się podoba dzieło Twojej żony?

-Wyglądasz fantastycznie.

-To co zbieramy się?- do salonu wpadła jak burza Ginny.

-Jasne- powiedziała Hermiona i poszła na górę, by się przebrać.

-Masz wielki talent- Blaise odwrócił się do Pani Zabini i pocałował.

-Kotku, Ty nie znasz nawet połowy moich talentów- powiedziała Ginny, po czym poszła do kuchni.

Po trzydziestu minutach wszyscy byli gotowi.

-To jak się przenosimy?

-Mugolskim autem.

-Czyli rozumiem, że ja prowadzę- powiedziała Miona.

-Dałabyś mi szansę- odpowiedział naburmuszony Diabeł.

W czasie jazdy Hermiona zerkała z  tylnego siedzenia na złączone ręce Zabinich.  Przypomniała sobie pierwszy raz, kiedy podróżowała w ten sposób z Draco…